ڊاڪٽر در محمد پٺاڻ
(تو بن جاني! هيءَ جهان)
”نئون دور ۽ نوان يزيد“
هر دور ۾ ڏاڍ ۽ ڏمر، ظلم ۽ تشدد جا طريقا ۽ نمونا ته بدلبا رهندا آهن، ليڪن روايتون ساڳيون ئي برقرار رهنديون آهن. اسان مسلمانن جي تاريخ ۾ محسن-ڪشيءَ جا ڇرڪائيندڙ ۽ لڱ ڪانڊاريندڙ واقعا هاڻي جهڙوڪ روايتن جو روپ وٺي چڪا آهن. تاريخ جي ورقن ۾ اچي ٿو ته اڙين جي آڌار ۽ نبين جي سردار حضرت محمد مصطفيٰ ﷺ کي به زهر ڏنو ويو ته جيئن سندن حياتي کي نقصان ڏنو وڃي. زهر ته ڏنو ويو، ليڪن دشمن جون مرادون خاڪ ۾ ملي ويون. چئن خليفن مان ٽن کي شهيد ڪيو ويو. نبي ڪريم ﷺ جن جي ڏوهٽن کي شهيد ڪيو ويو. اسان مسلمانن جي تاريخ ائين محسنن کي مارڻ جو اهڙو رڪارڊ قائم ڪيو آهي، جيڪو ائين ۽ اهڙيءَ ريت ٻين مذهبن جي تاريخ ۾ گهٽ نظر ايندو. اسان انهيءَ حقيقت کي ثابت ڪري چڪا آهيون ته مسلمانن کي جيترو خطرو مسلمانن کان رهيو آهي ۽ جيترو نقصان مسلمان مسلمان کي ڏنو آهي، اوترو ڪنهن ٻئي ڪو نه ڏنو آهي. مسلمانن ۾ هر دور ۾ يزيد پيدا ٿيندو رهيو آهي، پر هر نئين دور جي نئين يزيد جا طريقا الڳ ۽ نوان ٿين ٿا.
اسان جي ملڪ ۾ جيڪي سياسي يزيد پيدا ٿيا آهن، انهن مان هر نئين يزيد جا انسان ۽ انسانيت- دشمن رويا اڳئين کان اڳرا ۽ اگرا رهيا آهن. مثال طور ڪراچيءَ جي حوالي سان اسان ڪيتريون ئي لونءَ-ڪانڊاريندڙ ڳالهيون پئي ٻڌيون آهن: سنڌي ٻوليءَ واري بل خلاف هتي هنگامن ۾ معصوم ماڻهن کي گجرن وانگر وڍيو ويو. ٻورين ۾ بند لاشن جون روايتون هن ئي شهر کان شروع ٿيون. ٽارچر سيل قائم ٿيڻ جو رواج هتي ئي پيو. نياڻين جي سينن تي تتل لوهه سان نشان هتي ئي ڏنا ويا. ٽارگيٽ ڪلنگ جو ڪلچر هتي ئي پيدا ٿيو، اهي ڪرتوت ڪنهن غير مسلم، ڪنهن اسرائيلي يا ڪنهن ڌاريئي ملڪ جي ماڻهن ڪو نه ڪيا. ليڪن پاڻ کي مسلمان سڏائيندڙ ۽ پاڻ کي پاڪستان ٺاهيندڙن طور پڏائيندڙ ماڻهن جا اهي ڪم ڪيا، جيڪي هاڻي وقت جي نزاڪت ڪري چپ آهن. وري جي حالتن جي بارش پئي ته ممڪن آهي ته اهي برساتي ڏيڏر ٻيهر پنهنجي ٻرن مان ٻاهر نڪري اچن.
ڪجهه ڏينهن ٿيندا جو ڪراچيءَ جي عزيز آباد مان اهڙو ۽ ايترو اسلحو بارود ڳولهي لڌو اٿن، جيڪو ماڻهن بدران ملڪن وٽ هجڻ گهرجي. اسلحي جي فقط اها هڪ کاڻ نه هوندي، ڇو ته سڀني کي خبر آهي ته اسلحي بارود جا الائي ڪيترا ڪنٽينر جيڪي افغانستان لاءِ آندا ويا هئا، سي ڪراچيءَ ۾ رستا وڃائي ڪن مخصوص ڪالونين ۾ گم ٿي ويا ۽ کين ڌرتي ڳهي وئي!
اهو سڀ ڪجهه سنڌ کي ڳڀا ڳڀا ڪرڻ لاءِ ئي ته ڪيو پئي ويو. سنڌ جن ننڌڻڪن کي پناهه ڏني هئي، انهن مان ئي ڪي سنڌ جا اهڙيءَ ريت ويري ٿي پيا. اهو سڀ ڪجهه اچانڪ ڪو نه ٿيو آهي. ان جو پسمنظر آهي، ان جا سبب آهن ۽ ان جو ڪارڻ آهي. ڪتابن جي پاڙهو ماڻهن کي خبر آهي ته ڪانگريسي اڳواڻن پنهنجي قول ۽ فعل سان ۽ ڪتابن ۾ لکي اڳڪٿيون ڪيون هيون ته پاڪستان اڄ نه ختم ٿيو ته سڀاڻي ضرور ختم ٿيندو. اهي ڪي پير فقير وليءَ ڪو نه هئا جو کين ايندڙ دور جي خبر ٿي پئي. ها، البته انهن کي اها خبر ضرور هئي ته هو ڏتڙيل ۽ مظلوم مسلمانن پناهگيرن سان گڏ اهڙن ماڻهن کي به موڪلي رهيا آهن، جيڪي پاڪستان ۾ وڃي ڏڦيڙ وجهندا.
مورڙئي واري ڪراچي اسان جي اڳئين وڏي نسل سواري ۽ دل تان لاهي ڇڏي. ڪراچيءَ کي نئين ملڪ جي گاديءَ جو هنڌ بڻائڻ، ڪراچيءَ کي مرڪز جي حوالي ڪرڻ، ڪراچيءَ کي ڪمشنر جي اختيار ۾ رکڻ جو مطالبو، ڪراچي کي هندن کان پاڪ ڪرڻ، ڪراچيءَ کي چونڊن لاءِ مخصوص ماڻهن لاءِ ڪانسٽيٽوٽنسي بڻائڻ، اهو سڀ ڪجهه هڪ وڏيءَ سازش جو تسلسل هئو، جنهن جي منطقي صورت سنڌ ۾ نئون اسرائيل ٺاهڻ هيو. لاشن جون ٻوريون، ٽاگيٽ ڪلنگس، ٽارچر سيل انهيءَ منصوبي کي هٿي وٺرائڻ جا حيلا وسيلا هئا ۽ بارود گڏ ڪرڻ انهيءَ سلسلي جي ڪڙي هئي.
نئين يزيديت جي هن هڪ روپ ظاهر ٿيڻ تي اسان کي خوش ٿي هنبوشيون هڻڻ نه گهرجن. ڇو ته اسان کي ڪنهن وڏي ڪارڻ ۽ مقصد لاءِ اهو روپ ڏيکاريو پيو وڃي. جڏهن ته نئين يزيديت اڃا پنهنجي سمورن روپن رنگن سان قائم ۽ دائم آهي، پر اسان جي اکين کان اوجهل آهي.
Email: gulhayat2010@gmail.com
Website: www.drpathan.com